Havacılıktan insanlar: Mihaela Zaroschi - Check-in ve biniş acentesi

Haydi tanışalım! Konuşuyor muyuz?

Adım Mihaela Zaroschi, Bükreşliyim ve TAROM şirketinde check-in acentesi olarak görev yapıyorum. Bu özelliği Mayıs 2015’te kullandım. En büyük tutkum havacılık, TAROM ise ruh şirketi. Havacılığın gerçekten kana girdiğini söyleyen kişi haklıydı.

İşiniz gerçek uçuşu içermiyor, ancak ticari havacılıkta çok önemlidir. Havacılığa olan tutkunuz nereden geldi ve alana girmeye nasıl karar verdiniz?

Havacılık seçtim çünkü her zaman uçaklara tutkum vardı. Uçaktan ilk kez uçtuğumda, yaklaşık 17 yıl önce, havaalanının penceresinden dışarı bakarken dedim ki:Bir gün burada çalışacağım, yerde veya havada farketmez, ama burası benim yerim anlayışının sonucu olarak, buzdolabında iki üç günden fazla durmayan küçük şişeler elinizin altında bulunur.

Sonra beni cesaretlendiren ve bu alanda daha fazla iş istememi sağlayan havacılıktan insanlarla tanıştım. Bu yüzden dosyayı TAROM'a göndermeye karar verdim. Kendime ve yapabileceklerime güveniyorum ve bugün bu işte büyük bir dikkatle başa çıkabilmek için en iyi ajanlardan biri olduğumu söyleyebilirim.

Mesleğiniz neler içerir ve başvuru sahibi ne kadardır?

İşim ön büro ile ilgili. Seyahat belgelerini kontrol eden ilk ve son filtre benim. Yolculuktan önce yolcuları karşılayan gülümseyen kız benim.

İş check-in ve biniş acentesi çok zordur çünkü her şey aslında bir kronometreye karşı olur. Check-in'i 2 ile açtığımız andan ve hatta 3 saatten önceki saatlerde (yılın saatine bağlı olarak) geri sayım başlar.

Kimlik belgelerinin geçerliliğini, vizeleri, seyahat koşullarını kontrol eder, valizleri alır, etiketler, denetçilerle ve uçakta yükleme yapan doküman ajanlarla sürekli iletişim halinde olurum. Hareket kabiliyeti azalmış olanlar gibi farklı ihtiyaçları olan yolcu kategorilerimiz ve dikkate almamız gereken diğer birçok durumumuz var.

Kalkış saatinden 40 dakika önce, check-in kapanır ve her birimiz planlandığı yarışın biniş kapısı için ayrılırız. Burada, ilgili uçuşta, taşıma acentesine ulaşan bir yolcu listesi var.

Ve eğer her şey yolunda giderse, elbette ki ustanın rızasıyla yola çıkmaya başlarız. Bu, yarışın en dikkat çekici yanıdır, çünkü tüm yolcu belgelerini tekrar kontrol ediyoruz. Yatılı 30 dakikadan fazla sürmemelidir. Sonunda kayıp yolcularımız yoksa, kapıyı kapatırız ve bunun mükemmel bir biniş olduğunu söyleyebilirim.

Sabit bir programın olmadığını biliyorum. Kendinizi iş, özel yaşam ve aile hayatı arasında nasıl böldünüz?

Programım, beklediğiniz gibi esnek bir program, aynı zamanda oldukça zorlu. Ben çok aktif bir adamım ve dışarı çıkmayı, seyahat etmeyi, arkadaşlarımla ve ailemle vakit geçirmeyi seviyorum.

Çalışma takımı 2'tan ailem. Kendimi bu 2 dünyaları arasında bölmeyi başardım çünkü sevdiğim şeyi yapıyorum ve iş sadece bir gelir kaynağı değil aynı zamanda havacılık tutkumu ile beslendiğim bir yöntem değil, aynı zamanda kendimi disipline ediyorum. Serbest zamanımı çok iyi planlamayı ve kişisel yaşam ile iş arasında bir denge kurmayı öğrendim.

Gelecekteki profesyonel planlarınız neler? Havacılıkta kalmak mı yoksa başka bir iş mi yapmak istiyorsun?

Gelecekteki planlarım sadece havacılık ticaretini içeriyor. Okulu kabin görevlileri ile bitirdim ve bu işi yapmak istiyorum, uçmak istiyorum. Şu an üzerinde çalıştığım alan bir fırlatma rampası. Ve memnunum çünkü yerde çalışabildiğim için uçuşun aşamalarını daha iyi anlayabiliyorum.

Mesleğinizde monoton gün yoktur diye şüpheleniyorum. Bize işte bir günün nasıl geçtiğini söyleyebilir misiniz? İnişler, çıkışlar, hoş durumlar ve daha az hoş olanlar oldu mu?

Tabii ki monoton gün yok. Hiçbir gün diğerine benzemez. Ve bunun nedeni, dünyanın her yerinden insanlarla etkileşime geçmemiz. Sıradan bir gün, bu terim işimde bulunmamasına rağmen, şöyle devam ediyor: Kahvemi nasıl alabilirim ("kontrolcüler" in% 90'u buna bağlıdır), kınamayı imzalarım, planlamamı alırım, bir istasyona ve sayaca girerim. Ve bundan sonra ne olacağını biliyorsun.

Neredeyse her gün hoş ve nahoş etkinliklerim var, ama aynı zamanda unutulmaz ve çok komik bir olayım var. "Torunu hikaye anlatma" kategorisine girdiğini düşünüyorum. Bir Tel Aviv yarışında oldu.

Bir akşam, yaklaşık 1 yıl önce, neredeyse 2 saat gecikme yaşadım. Yarış doluydu, 220 yolcu (hala A310 ile çalışıyor). Tel Aviv'de havaalanı 00: 00 konumunda kapanıyor. Yolcuların kalkış için zamanında gelememesi durumunda, uçuş iptal edildi ve 220 yolcularının konaklama yerleriyle ilgilenmek zorunda kaldık. Bunun ne anlama geldiğini bilmek istemezsin.

Zamanla biniş anlaşmasını alıyoruz, peki siz ne düşünüyorsunuz? Dua için hazırlanan 70 yolcuları hakkında. Bunun ne anlama geldiğine dair bir fikir vermek için: Güneşe bakan herkes yükselir ve dua eder.

Kimse ve hiçbir şey onları bu durumdan çıkaramaz. Ben ritüele adanmış beden ve ruhum. Zaman için basıldık ve durum ciddi bir problemdi, yarışı çok geciktirme ve hatta iptal etme riskiyle.

Ben de uçağın kalkmasını onaylayıp 70 yolcularını yerde bırakamazdım. Çaresizlik içinde uçağın ayrıldığını, uçağa binip hızla kaçtığını, çünkü kapıyı kapattıklarını ve havaalanında kalacaklarını çığlık attı. Mutluluğum için onları seferber etmeyi ve zamanında uçağa binmeyi başardım. Yatılı doğru çalışan 70 halter hakkında düşünün.

Check-in alanında havacılık alanında kariyer yapmak isteyenler için ne gibi önerileriniz var?

Her şeyden önce, tutkuyla pratik yapabileceğiniz bir işi takip etmek. Tüm operasyonel yön ilginç. Bir havacılık işi şu anlama gelebilir: check-in, yolcu yardımı, rampa acentesi veya uçuş esnaf.

İşe alındığımda, check-in yapmak için görev almayı seçtim. İlk girenlerin arasında olmak, seçim yapmayı başardım. Zorlu bir faaliyet olsa bile insanlarla çalışmaktan zevk alıyorum. "Checkin ve biniş acentesi" mesleğini takip etmek isteyenler için, sabırlı olmalarını ve sadece insanlarla çalışmak ve yardım etmek isterlerse pratik yapmalarını öneririm. Yaptığımız şey bu: YARDIM.

Birçok yolcu, belki de ilk uçuşlarında şaşırıp kalmışlar, ve tezgahlara geldikleri andan itibaren onlara rehberlik ediyor ve hatta uçağa biniyoruz.